Για να πάμε πολύ βόρεια τώρα με τους Μαλίσιτ
Μέχρι και σήμερα δεν ξέρουμε πολλά για τους Μαλίσιτ. Στο επεισόδιο 64 του Μίτου φαίνονται ξεκάθαρα οι χριστιανικές επιρροές στις ιστορίες τους κι αυτό γιατί... πάμε να δούμε:
Οι Μαλίσιτ είναι φυλή των Ουολαστόκι και αποτέλεσαν μέρος της ομοσπονδίας Ουαμπανάκι. Σε αυτήν συμμετείχαν πέντε λαοί: οι Ουολαστόκι, οι Μίκμακ, οι Πασσαμακουόντι, οι Πενομπσκότ και οι Αμπενάκι. Αυτή η συμμαχία σχηματίστηκε για να μπορέσουν αυτοί οι λαοί να αντισταθούν καλύτερα στους Βρετανούς κατακτητές. Δυστυχώς τα γραπτά που έχουμε μέχρι και σήμερα μας δείχνουν μόνο την οπτική των κατακτητών για το τι συνέβη και όχι των Ιθαγενών. Ενώ λοιπόν οι κατακτητές ονόμασαν τη γη δική τους και υποσχέθηκαν στους κατοίκους πως όλα θα ήταν όπως και πριν, άρχισαν να φέρνουν Ιθαγενείς από άλλες περιοχές και να αλλοτριώνουν ολόκληρες περιοχές και να ξεριζώνουν χωριά. Εννοείται οι Γάλλοι άρπαξαν αμέσως την ευκαιρία να υποστηρίξουν και διπλωματικά μα και να εξοπλίσουν τη συμμαχία των πέντε λαών μπας και πάρουν κι αυτοί κανένα κομμάτι στο τέλος.
Το όνομά τους σημαίνει "Λαός από το Λαμπερό Ποτάμι", αλλά στη γλώσσα των Μίκμακ, που είναι πολύ παρόμοια με αυτή των Μαλίσιτ σημαίνει "Αυτός που Μιλά Αργά". Η γλώσσα αυτή είναι η γλώσσα Αλγκόνκιαν και μιλιόταν από τη δυτική ακτή της Βόρειας Αμερικής μέχρι και τα Βραχώδη Όρη από πολλούς λαούς, με παραλλαγές και διαλέκτους φυσικά. Όπως και όλες οι φυλές που ήρθαν από τους Ουολαστόκι, οι Μαλίσιτ ήταν μητριαρχική κοινωνία με την αληθινή σημασία της λέξης, δηλαδή ο πλούτος, η κληρονομιά και η θρησκεία ήταν ευθύνη των γυναικών. Μάλιστα, ένα ηρωικό στιγμιότυπο από τις μάχες με τους κατακτητές και τους Ιθαγενείς συμμάχους τους, μας λέει πως όταν όλοι οι άνδρες είχαν πια πέσει στο πεδίο της μάχης και δεν είχε μείνει κανένας τους, οι γυναίκες και τα κορίτσια τούς αντικατέστησαν και πάλεψαν κι αυτές μέχρι θανάτου.
Οι Μαλίσιτ άρχισαν γρήγορα να παντρεύονται και να συχνωτίζονται με τους Γάλλους, με αποτέλεσμα να ασπαστούν τον Χριστιανισμό σχετικά γρήγορα. Πολλή από την κουλτούρα τους είχε χαθεί, εν μέρει επειδή η κυβέρνηση του Καναδά επέμεινε να τους "εγκλιματίσει" στη δυτική κουλτούρα και έτσι έπαψαν οι παλαιότεροι να διδάσκουν τους νεότερους. Τα τελευταία 50 χρόνια όμως έχει γίνει μια τεράστια προσπάθεια μετάδοσης των παραδόσεων και της γλώσσας στις νεότερες γενιές. Οι Μαλίσιτ σήμερα αριθμούν στους 7.700 και μόνο 650 από αυτούς μιλούν τη γλώσσα.
Ήταν πολύ αποτελεσματικοί αγρότες, καλλιεργούσαν τη γη και μεγάλωναν ζώα οργανωμένα. Είχαν πολύ καλές σχέσεις με τους γειτονικούς αυτόχθονες λαούς και πολύ συχνά δεν ήξερε κανείς που ξεκινούσε το ένα χωριό και που τελείωνε το άλλο. Οι Μαλίσιτ είχαν μια πολύ καλή σχέση με τα έλατα: χρησιμοποιούσαν το ρετσίνι τους για να γιατρέψουν τη δυσκοιλιότητα και τον φλοιό τους ενάντια στη γονόρροια! Τα κλαδιά και τις βελόνες των ελάτων τα έκαναν μαξιλάρια και στρώματα, τις ρίζες τους κλωστή και από το ξύλο τους έφτιαχναν κανό.
Σήμερα σώζονται δύο επικά τραγούδια των Μαλίσιτ, ηχογραφημένα από δυτικούς που κατέγραψαν εγκαίρως κομμάτια της παράδοσής τους. Το ένα τραγούδι είναι χορευτικό και το άλλο ερωτικό. Παρόλο που οι Μαλίσιτ σήμερα δεν είναι ούτε αγρότες, μα ούτε καλά-καλά μιλούν τη μητρική τους γλώσσα, υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες τους που ακόμη ξεθάβουν κι αναπαράγουν τραγούδια της φυλής τους προσπαθώντας έτσι να κρατήσουν και να διαδώσουν την ιστορία αυτής της σχεδόν χαμένης φυλής.
Πηγές:
- www.wikipedia.org και για τη γλώσσα Αλγκόνκιαν